Grzech aniołów - Charlotte Link

Wydawnictwo: Sonia Draga

Liczba stron: 304

Charlotte Link to jedna z moich ulubionych pisarek, która w swoich powieściach tworzy skomplikowaną intrygę i dokładne portrety psychologiczne bohaterów. Grzech aniołów to książka napisana w 1995 roku, jednak w Polsce została wydana stosunkowo niedawno. Przypuszczam, że to jedna z pierwszych powieści Link, dlatego nieco różni się od bestsellerów, takich jak: Echo winy czy Przerwane milczenie. Mimo że można zauważyć lekkie uproszczenie fabularne i kilka znanych motywów, często wykorzystywanych w powieściach kryminalnych, to uważam, że Grzech aniołów jest tytułem godnym uwagi.

Rodzina Beerbaumów wiedzie spokojnie i ustabilizowane życie w Hamburgu. Janet i Phillip prowadzą biuro doradztwa podatkowego, a ich dorosły syn Mario jest jednym z najlepszych studentów prawa. Nikt z sąsiadów nie domyśla się, że Beerbaumowie mają jeszcze jedno dziecko, które od lat przebywa na leczeniu w zakładzie psychiatrycznym. Istnienie dodatkowego członka rodziny z łatwością udało się utrzymać w tajemnicy przez tak długi czas, ponieważ Maximilian i Mario to bliźniacy, których jedynie matka potrafi odróżnić. Gdy Mario postanawia wyjechać ze swoja dziewczyną na wakacje do rodzinnego domku nieopodal Nicei, przebywająca w Anglii Janet wpada w panikę i natychmiast rusza w podróż do Francji. Dlaczego kobietę tak przeraził kilkudniowy wyjazd syna? Co uczynił Maximilian, że został odseparowany od świata zewnętrznego? Czy lekarze, zapewniający, że został już wyleczony mają rację? Odpowiedzi na te pytania są bardzo złożone i skomplikowane. Ponadto okaże się, że błędy z przeszłości nie pozwolą o sobie zapomnieć, a bohaterowie będą musieli zmierzyć się z wieloma dramatycznymi wydarzeniami.

W powieściach Charlotte Link głównymi bohaterami zawsze są członkowie rodziny, będącej na skraju rozpadu. Niedobrane i nieszczęśliwe przez wiele lat małżeństwa; dzieci borykające się z trudnościami, zbyt skomplikowanymi jak na ich wiek, stanowią oś fabularną, rozbudowywaną poprzez pojawienie się kolejnych postaci. W przypadku Grzechu aniołów sytuacja jest dokładnie taka sama. Beerbaumowie tylko na zewnątrz stanowią normalną rodzinę, nikt nawet nie przypuszcza ile napięć, nieporozumień i niewyjaśnionych spraw dręczy bohaterów. Janet i Phillip nie pobrali się z miłości, tkwią z związku, który nie przynosi satysfakcji żadnemu z nich. Mario i Maximilian nawet jak na bliźniaków połączeni są zaskakującą, a nawet przerażającą więzią. Często wydaje im się, że stanowią jedno ciało i jedną duszę, nie dwa odrębne istnienia. Wiedzą o sobie wszystko. To, co aktualnie odczuwa jeden z braci natychmiast zostaje wychwycone przez drugiego. Naturalna miłość rodzeństwa zmienia się w niebezpieczne uzależnienie, mogące doprowadzić do tragedii.

Wątek kryminalny nie należy do nowatorskich. Mniej więcej od połowy powieści można domyślić się jak potoczą się losy bohaterów i dlaczego zachowają się oni tak, a nie inaczej. Mimo tego nie nudziłam się podczas czytania, wręcz przeciwnie, z zainteresowaniem śledziłam akcję, ponieważ autorka wplotła także kilka pobocznych motywów, których nie dało się jednoznacznie zinterpretować.

Ciekawą kwestią, poruszoną w tej książce jest także sposób wychowywania dzieci. Janet wyrzucała sobie zaniedbanie synów i doprowadzenie do sytuacji, mogących wywołać zaburzenia psychiczne u jednego z nich. Dziewczyna Maria, Tina poddana jest nieustającej kontroli ze strony nadopiekuńczego ojca; każdy przejaw samodzielności zostaje zignorowany i stłamszony. Tina pozbawiona doświadczenia życiowego, nie potrafi w porę ocenić zbliżającego się niebezpieczeństwa. Trzymanie dziecka pod kloszem nie jest dobrą metodą wychowawczą, jednak brak jakichkolwiek zasad również może doprowadzić do nieszczęścia, o czym przekona się matka jednej z drugoplanowych bohaterek.

Powieść ta z pewnością nie jest tak dobra, jak wymienione przeze mnie wcześniej, ale nadal warto ją przeczytać. Napisana przystępnym językiem, skupia się raczej na motywacji bohaterów i określeniu pewnej typowości postaci. Niemniej dynamiczna akcja i ciekawe portrety psychologiczne rekompensują zbyt prostą intrygę kryminalną i lekkie niedociągnięcia w jej konstruowaniu.

Ocena: 4 / 6