Dziewczyna, która igrała z ogniem - Stieg Larsson

Wydawnictwo: Czarna Owca

Liczba stron: 700

Pierwszą część trylogii Millenium przeczytałam niemal rok temu, ale dopiero teraz zdecydowałam się sięgnąć po kontynuację. Długo zwlekałam z zapoznaniem się z dalszymi przygodami głównych bohaterów, ponieważ debiutancka powieść Larssona nie wzbudziła we mnie takich zachwytów, na jakie liczyłam. Owszem, Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet to bardzo dobrze pomyślana i napisana książka, ale w gruncie rzeczy lektur o takich cechach jest wiele. Dopiero druga część znacznie wyróżnia się na tle innych książek, sprawiając, że od razu mam ochotę sięgnąć po ostatni tom, by po raz kolejny móc zanurzyć się w doskonale skonstruowanej fabule i śledzić poczynania niesztampowych postaci.

Tytułową dziewczyną, która igra z ogniem jest oczywiście Lisbeth Salander, która zostaje wplątana w poważną aferę kryminalną. Nieszablonowa bohaterka po raz kolejny zmuszona jest do prowadzenia własnego śledztwa, ale tym razem wyniki badań w dużej mierze zawarzą na jej własnym życiu, ponieważ Lisbeth jest podejrzana o dokonanie brutalnej zbrodni. Również Mikael Blomkvist próbuje rozwikłać sprawę, która z każdą chwila robi się coraz bardziej niezrozumiała. Dziennikarz nie wierzy w winę Salander, ale udowodnienie swojego punktu widzenia wymaga mocnych dowodów, których zdobycie utrudnia uparte milczenie Lisbeth. Z jakichś względów kobieta postanowiła zerwać z Mikaelem kontakt, ale pomimo tego mężczyzna nie poddaje się i na własną rękę usiłuje dowiedzieć się, kto odpowiada za wszystkie dramatyczne wydarzenia.

Postać Lisbeth Salander ogromnie irytowała mnie w pierwszej powieści. Autor obdarzył niezwykłymi zdolnościami kobietę, która nie jest w stanie nawiązać normalnych relacji międzyludzkich. Jej agresja, upór i niemal zupełny brak empatii sprawiały, że nie potrafiłam zaakceptować tej postaci. Dopiero w drugiej części trylogii pojawiają się wyjaśnienia, częściowo usprawiedliwiające zachowanie Salander. Nie oznacza to oczywiście, że nagle zapałałam sympatią do bohaterki, ale teraz potrafię ja zrozumieć i w pewien sposób usprawiedliwić. Wydarzenia, które ukształtowały charakter Lisbeth to naprawdę przerażające i tragiczne przeżycia, mogące zrujnować psychikę każdego człowieka. Bohaterka jest jedną z najbardziej charakterystycznych postaci w literaturze, a jej działania i poglądy naprawdę głęboko zapadają w pamięć. Lisbeth jest geniuszem, posiadającym fotograficzną pamięć i niesamowite umiejętności hakerskie. Potrafi włamać się do każdego komputera i do każdej bazy danych, nie pozostawiając ani śladu po sobie. Kobieta wykazuje się wieloma ponadprzeciętnymi zdolnościami, ale jest zupełnie nieprzystosowana do życia w społeczeństwie i to stanie się główną przyczyną jej kłopotów.

Dziewczyna, która igrała z ogniem to powieść o skomplikowanej fabule i wielu niespodziewanych zwrotach akcji. Larsson opisuje działania polityków, międzynarodowe spiski i afery, które nigdy nie powinny mieć miejsca w państwie prawa. Mechanizmy działania władz są czasami naprawdę przerażające, co więcej ludzie zajmujący wysokie stanowiska to nierzadko bardzo wpływowi gangsterzy potrafiący wyciszyć każdą niewygodną sprawę.

Zakończenie jest bardzo zaskakujące, nigdy nie przewidziałabym takiego rozwiązania. Na ostatnich stu pięćdziesięciu stronach dzieje się tak wiele, że nie sposób przerwać lektury. Uważam jednak, że sam początek powieści jest nieco zbyt rozciągnięty. Podróże Lisbeth i tropienie pewnego lekarza, który zatrzymał się w tym samym hotelu, co bohaterka, nic nie wnoszą do głównego wątku. Nie jest to nudna część, ale na tle dalszych, emocjonujących wydarzeń wypada dość niekorzystnie. Stieg Larsson po raz kolejny nie wahał się przed użyciem dosadnego języka i bezpośrednich opisów. Również angielskie wtrącenia pojawiają się od czasu do czasu i chociaż nadal uważam, że jest to niepotrzebny, infantylny zabieg, to akcja powieści wciąga tak bardzo, że na takie wyrażenia przestałam zwracać uwagę. 

Drugi tom trylogii Millenium jest zdecydowanie lepszy od pierwszego. Autor położył nacisk na psychologizm głównej bohaterki, zachowując jednocześnie intrygującą, pełną zaskakujących wydarzeń fabułę. Jeśli ktoś zniechęcił się do Larssona po przeczytaniu debiutanckiej powieści to jestem przekonana, że Dziewczyna, która igrała z ogniem wynagrodzi wcześniejsze rozczarowanie.

Ocena: 5,5 / 6