Ciemna strona małżeństwa - Adam Ross

Liczba stron: 422

Wydawnictwo: Sonia Draga

Ciemna strona małżeństwa to bardzo intrygujący debiut literacki Adama Rossa. Powieść wywołuje wiele skrajnych emocji, przykuwa uwagę od pierwszej strony i nie pozwala przerwać lektury aż do samego końca. Osią historii staje się niespodziewana śmierć żony Davida Pepina. Trwające trzynaście lat małżeństwo nie zawsze uchodziło za wzorowe, jednak mężczyzna deklaruje, iż darzył Alice głębokim uczuciem. Jego zapewnienia nie przekonują detektywa Hastrolla ani doktora Shepparda, którzy badają okoliczności śmierci kobiety. Nie wierzą, że Alice popełniła samobójstwo, ponieważ wydawała się zadowolona z życia i zupełnie odmieniona. Gdy na jaw wychodzą fantazje Davida, w których wyobrażał sobie swoją ukochaną martwą, są niemal pewni, że to on jest zabójcą. Jednak czy tak było naprawdę? Czy to, że partnerzy nie potrafią dojść do porozumienia, kłócą się i godzą na przemian może dowodzić, że pragną śmierci drugiej połowy? Czy wreszcie fantazje, nawet te najbardziej okrutne i przerażające czynią Davida winnym? Pytań w tej powieści jest wiele, żeby poznać odpowiedzi należy wniknąć w umysły bohaterów, postawić się w ich sytuacji i sprawdzić, która wersja wydaje się najbardziej prawdopodobna.

Z opisu może wynikać, że powieść Rossa jest kolejną historią kryminalną, w której para detektywów próbuje dociec prawdy. Nic bardziej mylnego. Chociaż wątek kryminalny zaznaczony jest bardzo wyraźnie i obecny przez cały czas trwania akcji, to tematem tej książki jest miłość między małżonkami i ich wspólne, codzienne życie. Jednak przedstawiony przez autora obraz miłości dalece odbiega od romantycznego jej postrzegania, teorii o dwóch połowach pomarańczy czy też wiary w zbawienną moc prawdziwego uczucia. Miłość ukazana jest, jako destrukcyjna siła, która prędzej czy później doprowadzi do poważnego konfliktu. Problemy małżeńskie nie dotyczą jedynie państwa Pepin. Również detektyw Hastroll przeżywa ciągłe frustracje z powodu wyimaginowanej choroby jego żony Hannah. Kobieta od kilku miesięcy nie wstaje z łóżka, chociaż fizycznie nic jej nie dolega.

Uderzające jest to, że źródłem wielu zatargów między partnerami jest niezrozumienie i brak rozmowy. Na początku powieści miałam wrażenie, że to kobiety są tą raniącą i konfliktową stroną. Zarówno Alice jak i Hannah nie chciały wyjaśnić mężom powodu swojego zachowania. Ich bronią była ignorancja, obojętność i chłód. Dopiero później okazało się, że swoisty małżeński strajk podszyty jest wieloma głębszymi urazami i przewinieniami. W książce, jak w rzeczywistości, nic nie jest czarne albo białe, nie ma winnych i niewinnych. Oboje małżonkowie zapracowali sobie na wieczne nieporozumienia i spory. Musze wspomnieć także o wątku doktora Sama Shepparda i jego żony Marylin. Ich historia pojawia się mniej więcej w połowie książki i ukazuje rozpad więzi rodzinnych i desperacką próbę ich odbudowy. Nie mogę zdradzić zbyt wielu szczegółów o tej parze, gdyż pojawienie się Sama i Marylin stanowi niejako kulminację opowieści.

Adamowi Rossowi udało się stworzyć bardzo intrygującą, a przede wszystkim niepokojącą powieść, będącą doskonałym studium psychologicznym bohaterów. Wielokrotnie ich zachowanie wzbudzało moje przerażenie i niezrozumienie, uświadamiając, do czego zdolny jest człowiek, będący u kresu sił. Książka ta obrazuje także jak skomplikowany i pokrętny jest ludzki umysł. Impuls, jeden gest, jedno słowo potrafią wiele w życiu zmienić. Autor posłużył się bardzo ciekawym zabiegiem narracyjnym. Losy bohaterów nie zostały opowiedziane chronologicznie, narracja swobodnie przeskakuje w czasie, opisując niektóre momenty z życia postaci. Wbrew pozorom nie wzbudza to dezorientacji podczas czytania, wręcz przeciwnie, na końcu wszystkie wątki łączą się z sobą, tworząc spójną historię. Przyznam, że zakończenie mnie zaskoczyło, nie spodziewałam się takiego wyjaśnienia. Jedynym zastrzeżeniem, jakie mam co do tej książki, jest język użyty przy opisach scen erotycznych. Autor zawarł w powieści stosunkowo dużo scen miłosnych i odniesień do seksualności. Język, którym się posłużył w tych momentach jest często wulgarny, a nawet prostacki. Trochę mnie to dziwi, ponieważ wszystkie inne wydarzenia opisane są w dużo subtelniejszy sposób. Mimo tego niedociągnięcia książka z pewnością warta jest przeczytania, z czystym sumieniem polecam ją, jako jeden z ciekawszych debiutów i doskonałą powieść psychologiczną.

Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Sonia Draga, serdecznie dziękuję.

Ocena: 5 / 6