Córka fortuny - Isabel Allende

Wydawnictwo: MUZA

Liczba stron: 456

Styl Isabel Allende urzekł mnie od pierwszej strony Domu duchów, który miałam okazję przeczytać niemal rok temu. Fabuła zawarta w tej powieści oraz charakterystyczny język zapadły mi głęboko w pamięć i sprawiły, że po tak długim czasie nadal czuję emocje towarzyszące mi przy tamtej lekturze. Od Córki fortuny oczekiwałam dokładnie tego samego. Miałam nadzieję na porywającą historię i szczyptę magicznych elementów, dzięki którym wykreowana rzeczywistość nabiera specyficznego klimatu. Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że recenzowana powieść spełniła moje oczekiwania z nawiązką. Gdybym musiała użyć tylko jednego słowa do jej ocenienia, bez wątpienia napisałabym – rewelacyjna.

Szesnastoletnia Eliza Sommers to typowa panienka z dobrego domu, która została nauczona wszystkiego, co według XIX wiecznej chilijskiej burżuazji wystarczało kobiecie do szczęścia. Eliza potrafi grać na pianinie, szyć, haftować, prowadzić zajmujące konwersacje oraz starannie dbać o swój wygląd. Jednak dziewczyna czuje się skrępowana przez konwenanse i skomplikowane reguły towarzyskiego obycia. Marzy o niezależności, jaką żadna ówczesna kobieta nie może się cieszyć. Nieoczekiwana, szaleńcza podróż do Kalifornii diametralnie odmieni życie Elizy. Bohaterka pozna smak przygody, ale nowe doświadczenia będą kosztować ją wiele trudów i wyrzeczeń.

Isabel Allende posiada prawdziwy talent, pozwalający na kreowanie pięknych i wartościowych opowieści. Historia buńczucznej panny, która posłuchawszy głosu serca udaje się w niebezpieczną wyprawę na dzikie tereny, zamieszkane głównie przez nieokrzesanych poszukiwaczy złota, pozwala czytelnikowi wniknąć w świat tak różny od teraźniejszych obyczajów i możliwości. W trakcie lektury tej powieści miałam wrażenie, że towarzyszę bohaterce we wszystkich doświadczenia. Mogłam obserwować jej przemianę z nieco naiwnej, ale odważnej dziewczyny w dojrzałą kobietę, która po latach poszukiwań odnajduje swoje miejsce na ziemi. Allende nie skupia się jedynie na dążeniu Elizy do samowystarczalności i niezależności, ale porusza także wątki rasizmu, kastowości społeczeństwa i trudności wynikających z pochodzenia z takiej, a nie innej rodziny. Ludzie tamtych czasów byli ograniczani niemal na każdym kroku przez zasady i normy, których złamanie skutkowało utratą reputacji i honoru. Poryw namiętności, źle podjęta decyzja czy chwila nieuwagi mogły skazać nieszczęśnika, a częściej nieszczęśniczkę, na wykluczenie nie tylko z szanowanego towarzystwa, ale także na potępienie ze strony najbliższych krewnych.

Bohaterowie Córki fortuny to bardzo złożone postaci, których charakterystyka została dopracowana w najmniejszym szczególe. Oprócz Elizy ważną postacią jest także chiński medyk Tao Chi’ en, którego burzliwe losy zajmują czytelnika w równym stopniu, co wydarzenia, będące udziałem głównej bohaterki. Tao odbył niewiarygodną podróż, zarówno w sensie dosłownym, jak i metaforycznym.  Niezwykła relacja jaka narodziła się między nim a Elizą nie miała prawa przetrwać, ale bohaterowie na przekór stereotypom razem stawiali czoła wyzwaniom, dzieląc ze sobą smutki i radości. Postaci stworzone przez Allende często wyprzedzają własną epokę; odznaczają się nietuzinkowymi poglądami i kontrowersyjnym sposobem bycia. Dzięki temu, książki chilijskiej pisarki zawierają ogromny ładunek emocji, a także skłaniają czytelnika do podjęcia rozważań, dotyczących poważnych ogólnospołecznych problemów.

Realizm magiczny przejawia się w Córce fortuny w sposób delikatny i nienachalny. Autorka wzbogaca opowieść elementami niewyjaśnionych przeczuć, magicznych zaklęć i indiańskich wierzeń. Bohaterowie często kierują się intuicją, wyczuwają obecność zmarłych, a czasami przeżywają dość osobliwe przygody. Jestem fanką realizmu magicznego w takim wydaniu i nie mogę doczekać się zapoznania z kolejną książką Isabel Allende. Na uwagę zasługuje również język, jakim posługuje się pisarka. Poetyckie i wysublimowane zwroty mieszkają się z dosadnymi określeniami, wytwarzając charakterystyczny dla Allende klimat powieści. Każdemu, kto nie miał okazji poznać jej twórczości, gorąco polecam Córkę Fortuny.

Ocena: 6 / 6